สวัสดีค่ะทุกคน คือที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่อแชร์ประสบการณ์ที่เกิดขึ้นของเจ้าของกระทู้ มันอาจจะไม่ได้ช่วยอะไรกับสังคม คือจริงๆเราเองอยากหาที่ระบายและทีเพื่อนพูดคุยมากกว่า

เริ่มเลยนะ..
ปัจจุบันเราเรียนอยู่มหาลัยที่บอกไปใครๆก็คงรู้จัก ไม่น่าเชื่อว่าจะมาเรียนมหาลัยระดับท้อปของประเทศด้วยคะแนนแอดมากมายได้!! เราเป็นเด็กที่หัวดี(ถ้าเราตั้งใจ) เราคิดว่าอย่างนั้นนะ แต่ด้วยนิสัยเสเพลเรียนๆเล่นๆทำให้ตอนมัธยมคะแนนเราไม่ได้ดีมาก

 ชีวิตมัธยม..เราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนกรุงเทพอะนะบ้านก็พอมีฐานะ พ่อแม่ก็ได้เช่าหอให้อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก ด้วยความที่เราเป็นเด็ก(ที่ทุกคนคิดว่า)เรียบร้อยมากด้วยมั้ง เค้าเลยวางใจให้เราอยู่ได้ แรกๆเราก็กลับบ้านต่างจังหวัดทุกวันหยุดเสาร์-อาทิตย์นั่นแหละ แต่พอผ่านไปเริ่มมีเพื่อน ติดเพื่อนติดแฟนก็หาข้ออ้างต่างๆไม่กลับบ้าน จนพอขึ้นม.2ก็คิดว่าเจอคนที่ใช่คนนี้แหละคือความรักของเรา สรุปสุดท้ายก้มีอะไรกันและก้เลิกกันไปโดยที่เราเป็นฝ่ายทิ้งเค้า ไปเจอคนใหม่คนนี้เป็นคนที่2ของเรายังไม่ทันได้คบกันก็ไปนอนกับเค้า จนพอปิดเทอมกลับบ้านต่างจังหวัดกลับไปเจอเพื่อนเก่าก็เกิดอาการหวั่นไหวใจง่ายอีกนั่นแหละไปหาเค้าถึงบ้าน หลังจากคนนี้ช่วงม.3เราก็คิดนะว่าพอแล้วเราจะเป็นคนดีเราจะเลิกทำตัวง่ายๆ แต่แล้วก็ทำไม่ได้ ขึ้นม.ปลายมาเริ่มรู้สึกเป็นสาวไว้ผมยาวได้แล้วก็กลับมาแรดอีก เริ่มยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขยาเสพติด ทุกอย่างลองหมด เรื่องผู้ชายก็มีไม่ขาดแต่เราไม่ได้มั่วนะนอนเป็นคนๆไปตอนนั้นคิดว่าถูกแล้วพอกลับมามองย้อนไปคิดว่า ฉันทำไปได้ไงโคตรมั่วเลย บางคืนไปเที่ยวกลับกับผู้ชายเคยมีเซกส์หมู่เป็นอะไรที่รู้สึกละอายใจมากจนพอม.6คิดว่าพอแล้ว(อีกแล้ว) กับชีวิตแบบนี้ทำตัวไร้ค่า เริ่มใหม่มหาลัยแล้วกันช่วงนี้ก็คบกับคนคนนึงนะเป็นรุ่นน้องคิดว่ารักที่สุดแล้วคนนี้แหละที่ช่วยดึงเราจากขุมนรกที่ตัวเองก่อ


ชีวิตมหาลัย.. เข้ามามหาลัยตั้งใจเลยว่าจะตั้งใจเรียนไม่เที่ยวแล้ว จะรักแฟนคนเดียวด้วย แต่..เรื่องมันเกิดจากแฟนที่เราคบพอห่างกันเค้าก็โกหกเราอาจจะเพราะช่วงนั้นเราไม่มีเวลาด้วย เป็นเฟรชชี่นี่นากิจกรรมต่างๆเยอะแยะแถมเป็นลีดด้วยกว่าจะซ้อมจบก็ครึ่งค่อนคืนไม่มีเวลาให้แฟน จนวันนึงจับได้ว่าเค้าโกหกเราเค้ามาเที่ยวทะเลกับเพื่อน ซึ่งอยู่แถวมหาลัยที่เราเรียนแต่เค้าบอกเราว่าอยู่บ้านทั้งวัน ความแตกเพราะแม่เค้าโทรมาหาเรานึกว่าลูกชายอยู่ด้วยกันสรุปรู้เรื่องจ้าจากนั้นเราคิดและว่าพอและเราจะไม่จริงจังกับใครอีก พอดีกับเพื่อนสมัยเด็กทักมาชวนไปกินเหล้าเราก็เลยไปกับมันและเริ่มคุยกันเค้าก็คอยดูแลต่างต่างนานา สุดท้ายก็ไม่พ้นมีอะไรกันจนได้และก็เลิกคุยกันไป ก็เหงาๆหาเพื่อนคุยได้เพื่อนในสาขาเดียวกันจนได้คนนี้มีอะไรกันได้ทุกที่แต่ก็ต้องคุยแบบแอบพอเจอหน้ากันในสาขาก็ทำเป็นเหมือนเพื่อนปกติเพราะเราไม่อยากให้พี่อีกคนที่เราแอบคุย(แอบนอน)รู้สรุปตอนนั้นเรามีอะไรกับคน2คนในเวลาเดียวกัน! ความใจแตกของเรายังไม่หมดในเมื่อเราคิดว่าเราไร้ค่าแล้วจะมีอะไรกับใครก็ได้เวลาเราไปร้านเหล้าเราถูกใจคนไหนเราก็ไปนอนเลย จนตอนนีเราท้อง!! และยังเรียนไม่จบ

ภาพประกอบเนื้อหาข่าวเท่านั้น
ที่มา : khaojing.com